Film gösterimi,düşündürdükleri ve diğerleri...

Merhaba arkadaşlar.

Dün ki izlediğimiz film hakkında ve sonrasında konuştuklarımız hakkında bir kaç şey yazmak istiyorum.

Film gösterimleri konusunda karar aldığımız günü hatırlıyorum.Zeytin kafe'de oturmuş ve neler yapacağımızı konuşmuştuk ve bunlar arasında film gösterimlerinin olması gerektiği konusunda hem fikir olmuştuk.Amacımız kış günleri sekteye uğrayan bisiklet turlarını hafızalarda tutmak ve bisiklet etrafında birleşen değişik grupları ve kişileri bir araya getirmekti.Dün akşam'a baktığım zaman bu konuda hedefimize ulaştığımızı görüyorum.Bu açıdan kendimizi tebrik edebiliriz.

Dün akşam izlediğimiz içinden bisiklet geçen filmin konusu önceki bisiklet filmlerine göre biraz değişikti.İçerisinde alışık olduğumuz pahalı bisikletler,donanımları yoktu.Kasklı,eldivenli,taytlı bisikletçilerin yerine hayatın içerisinde her zaman görmeye alışık olduğumuz kadınlar,erkekler ve çocuklar vardı.Bisiklet sürmekte ki amaçları birazcık farklıydı bu insanların.Bir yarış kazanmak ya da seyahat etmek için sürmüyorlardı bisikletlerini.Hayat şartlarının zorlukları yüzünden sürekli göç etmek zorunda olan bir ailenin öyküsünü anlatıyordu dün akşam ki filmimiz.İçerisinde bol miktarda Umut,hayal ve zorluk vardı .Bana birazcık Yılmaz Güney filmlerini hatırlattı.Özellikle Yılmaz Güney'in "Umut" filmine çok benzettim.Yılmaz Güney'in "umut" filminde de bir ailenin dramı vardı.Umut vardı,hayal vardı ve çokça emek vardı.Bu benzetme nedeniyle kendimi, filmi daha önce izlediğim hissine kapıldığımı söyleyebilirim.Ama yine de sonunu merak ederek ve sıkılmadan izledim.Benim açımdan güzel bir film ve güzel bir geceydi.

Film sonunda insanların yaptıkları değerlendirmelere üzüldüm açıkçası.Evet bekledikleri gibi bir film değildi.İçerisinde yoksulluk vardı,hüzün vardı.Ve görmeye alışık olduğumuz o jan janlı bisikletler ve bisikletçiler yoktu.Belki de izleyen dostlarımızın beğenmemesi en çok bu yüzdendi.Kendilerine uzak bir yaşam şekli ve asla düşünemeyecekleri hayatta kalma mücadelesi.Düşünüyorum da daha önce ki filmlerde bol miktarda hız vardı,gösteriş vardı.Yarış dünyasından manzaralar bisiklet teknolojisinden merak edilenler vardı.Eminim ki önceki filmleri izleyen arkadaşlarımız ertesi gün kendilerini bir yarış pistinde görmüş ya da bir gün oralarda olabilme ihtimali ve hayaliyle çevirmişlerdi pedallarını.İşte dün ki filmde kendilerinden bir şey bulamamış olmaları nedeniyle filmede kötü gözle bakmalarını normal karşılıyorum.Film arasında iki dostumun konuşmasına şahit olunca bu düşüncemim fazlasıyla gerçek olduğuna emin oldum açıkçası.O ailenin bisikletleriyle kat ettikleri yolları gördükleri halde hala bisikletlerine takmayı düşündükleri crossmax jantlardan,amortisörlerden bahsetmeleri yukarıda ki gibi düşünmemim sebebidir.Anlatamamak ve anlaşılamamak ne kadar kötü bir duygu.

Ancak ben genede insanların değişebileceklerini ve hayata tek bir pencereden bakamayackarını öğrenebileceklerini sanıyorum.Belki bu tip filmler bu değişimi başlatan en önemli etkenlerden olur.Yeni yılın bu farkındalığı sağlayabildiğimiz bir yıl olması dileğiyle...